Udrycze jako baza wypadowa

U

drycze to baza wypadowa do Zamościa i nieco dalej położonych roztoczańskich miejscowości m.in Zwierzyniec, Kransobród.
Zamość to perełka architektury renesansowej. Zwierzyniec i Krasnobród to centrum najpiękniejszej części Roztocza tzw. Roztocza Środkowego, na którym znajduje się jeden z piękniejszych w Polsce Parków Narodowych.
Ponadto w zasięgu niezbyt długich wypraw samochodem jest również wiele interesujących miejsc, które możemy zarekomendować naszym gościom. Region jest tak ciekawy i zróżnicowany, że każdy chyba znajdzie dla siebie coś interesującego. Piękna przyroda dla amatorów natury, zabytkowe kościoły, cerkwie i pozostałości dawnych majątków ziemiańskich dla wielbicieli historii, stare przydrożne kapliczki dla romantyków. Zwolennicy bardziej aktywnego wypoczynku mogą korzystać z licznych tras rowerowych lub pieszych szlaków turystycznych.

W

pisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Obecnie miasto powiatowe liczące ok. 70 tysięcy mieszkańców. Ze względu na liczne zabytki co roku przyciąga rzesze turystów. Najpiękniejsze zabytki to rynek wielki, ratusz, katedra, bożnica.

Zamość został założony przez Jana Zamoyskiego w 1580 roku i zaprojektowany przez włoskiego architekta Bernardo Morando. Miasto ulokowane w nieregularnym pięcioboku, którego cztery różnej długości ściany były ufortyfikowane. Bok piąty, zachodni, był otwarty na prostokątny, duży, również otoczony fortyfikacjami plac rezydencji. Układ przestrzenny miasta został oparty na dwóch osiach. Główna oś wschód-zachód biegła od centrum pałacu do bastionu wschodniego. Na przecięciu się obu osi założono rynek wielki o wymiarach 100 na 100 metrów, zabudowany piętrowymi kamienicami z podcieniami. Miasto wybudowano w bardzo szybkim czasie. W ciągu 10 lat powstało niemal całe miasto, podcieniowe kamienice w rynku, świątynie różnych wyznań, budynek akademii Zamoyskiej, pałac Zamoyskich.

Ważnym czynnikiem rozwoju miasta były liczne przywileje nadane przez     Jana Zamoyskiego, zwłaszcza zezwalające na osiedlanie się w Zamościu przedstawicieli różnych narodowości. Należeli do nich Ormianie, Żydzi, Grecy i Niemcy, których obecność miała ogromny wpływ na rozwój handlu i rzemiosła w mieście. W krótkim czasie Zamość stał się centrum kulturalnym i gospodarczym znacznego obszaru kraju. Od 1589 roku (do 1820) był stolicą ordynacji zamojskiej. Po śmierci Jana Zamoyskiego w 1605 roku, jego syn Tomasz kontynuował dzieło ojca. W poł. XVII wieku zakończono pierwsza fazę budowy Zamościa.  W XVIII wieku osłabło znaczenie twierdzy Zamoyskiej, stała się łupem wojsk szwedzkich, a potem saskich. W czasie I rozbioru Polski w 1772 roku, Zamość znalazł się w rękach Austriaków. Po tym niepomyślnym okresie na przełomie XVIII i XIX wieku w Zamościu nastąpiło ożywienie kulturalno naukowe, dzięki mecenatowi ordynatów Andrzeja i Stanisława Kostki Zamoyskich. W 1813 roku twierdza zamojska przez 10 miesięcy broniła się przed Rosjanami, ale ostatecznie musiała skapitulować. W 1820 roku na mocy umowy ze Stanisławem Kostką Zamoyskim władze carskie przejęły Zamość na własność rządową w zamian za  kilka wsi i pałac w Warszawie (Zamość przestał być prywatnym miastem).

Mimo burzliwych dziejów miasta pierwotny układ przestrzenny i znaczna część zabudowy starego miasta została zachowana, stawiając Zamość wśród najznamienitszych przykładów  urbanistyki renesansowej.

O d 1812 r. siedziba zarządu ordynacji aż do jej likwidacji tj. 21 lutego 1945 r. W dawnym domu plenipotenta czyli zarządcy ordynacji Zamoyskich  mieści się obecnie Dyrekcja Roztoczańskiego  Parku Narodowego, przy którego granicach położone jest miasteczko. W samym Zwierzyńcu warto zobaczyć barokowy kościółek pw. Jana Nepomucena położony malowniczo na wyspie, a ufundowany w połowie XVIII w. przez ówczesnego ordynata Tomasza Zamoyskiego.  Mieści się tu też browar założony w 1806 r. przez Zamoyskich, w którym warzy się piwo Zwierzyniec. Warto odwiedzić dzielnicę Borek, zabudowaną wyłącznie drewnianymi domami z okresu dwudziestolecia międzywojennego.
Zwierzyniec był siedziba organizacji ekonomicznej jakim była ordynacja, natomiast siedzibą rodziny  Zamoyskich , ich rezydencją był Klemensów (od 1809 r.). Pałac się zachował i można go jedynie obejrzeć z zewnątrz.

K rasnobród to urokliwe, nadwieprzańskie miasteczko, leżące w sercu Roztocza. Miejsce, które zachwyca bogactwem i dostojeństwem przyrody. Przyciąga przezroczystością powietrza, przeróżną wonią lasu i bujną zielenią. Przyroda i zabytki tworzą tu niczym nie zmąconą harmonię.

B

udowę zalewu rozpoczęto w 1994 roku, a oddano do użytkowania 31 grudnia 2008. Zapora czołowa ma 845 metrów długości. Wysokość piętrzenia wody to 8,58 metra. Powierzchnia lustra wody wynosi 888 hektarów, a powierzchnia całkowita wynosi 1060 hektarów. Na zaporze jest zbudowana elektrownia wodna.

Jezioro Nielisz zostało zbudowane głównie w celu ochrony przeciw powodzi oraz jako rezerwuar wody pitnej. Jednak jest bardzo lubiane z uwagi na walory turystyczne. Od otwarcia jezioro było chętnie odwiedzane przez wędkarzy. W 2014 gmina zbudowała kąpielisko – Moczydło. Plaża jest położona na wschodnim brzegu mniej więcej w połowie długości jeziora. Przy ulicy znajdują się parkingi (płatne). Zejście na plażę prowadzi szerokim deptakiem z kostki. Sama plaża jest szeroka i spora. Jest wysypana piaskiem. W okresie od początku czerwca do końca sierpnia w godzinach 10-18 plaża jest strzeżona przez zespół ratowników. Przy plaży znajdują się punkty gastronomiczne, oferujące typowy fast food, ale także dania regionalne jak na przykład pierogi z serem i kaszą gryczaną.

Bończa
Lokalizacja: na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego, przy drodze 846 kierunek Hrubieszów
odległość od Udrycz ok. 30 km
Na wzgórzu w pobliżu wsi znajduje się pałac z przełomu XVIII i XIX wieku, zbudowany w stylu klasycystycznym. Budynek został spalony w czasie II wojny, a w latach 1958-1961 odbudowano go i urządzono w nim Dom Opieki Społecznej.  Pałac otacza park krajobrazowy, założony na początku XIX wieku. Dzięki zachowanej 250-metrowej alei grabowej i licznym egzemplarzom starodrzewu i drzew egzotycznych, należy do najcenniejszych przyrodniczo zabytkowych parków regionu. We wsi znajduje się również cerkiew i późnorenesansowy kościół katolicki. Więcej informacji o tych obiektach w zakładce ciekawe miejsca. 

Dzierążnia
Lokalizacja: na południe od Zamościa, ok. 3 km przy bocznej drodze kierunek Wożuczyn,  odchodzącej od drogi nr 17 kierunek Tomaszów Lubelski
odległość od Udrycz ok. 30  km
Historia wsi i dóbr Dzierążnia sięga XVI wieku. W XIX w. był tu drewniany dwór, który nie dotrwał do naszych czasów. Zachował się jednak częściowo stary park oraz wybudowany ok. 1900 roku w obrębie wcześniejszego założenia  pałac. Pałac wybudowany został przez rodzinę Gumińskich. W 1913 r. stał się własnością rodziny Makomaskich. W 1944 roku dobra przeszły na Skarb Państwa. Dwór oraz park użytkowane były przez Szkołę Podstawową. Na początku XXI wieku obiekt trafił w ręce prywatne. Nowi właściciele gruntownie wyremontowali wnętrza zabytku.

Kalinówka
Lokalizacja: przy  bocznej drodze kierunek Zabytów odchodzącej od drogi nr 843 w Skierbieszowie, w samej wsi ok. 0,5 km od kościoła
odległość od Udrycz ok. 15 km
Dwór w Kalinówce wzniesiono w stylu neoklasycystycznym w końcu XIX w. Do 1938 r. był własnością rodziny Tarnowskich, a w 1938 r., w wyniku przegranego procesu, przeszedł na własność Teodora Kozłowskiego. Dziś we dworze mieści się filia Biblioteki Publicznej w Skierbieszowie i magazyn Ochotniczej Straży Pożarnej; w budynku urządzane są także wesela i zabawy.

Klemensów
Lokalizacja: dawny majątek Klemensów leży dziś we wschodniej części miasta Szczebrzeszyn, położony przy bocznej drodze kierunek Nielisz odchodzącej od drogi nr 74 kierunek Szczebrzeszyn, Kraśnik
odległość od Udrycz ok. 35 km
Piętrowy pałac zbudowany został w latach 1744-1746 z inicjatywy Teresy Zamoyskiej, dla chorowitego syna  Klemensa Zamoyskiego, późniejszym VIII ordynata; to od jego imienia pochodzi nazwa majątku. Projekt rezydencji opracował architekt Andrzej Bem. W XIX w. rozbudowano pałac według projektów architekta Henryka Ittara i Henryka Marconiego, jednego z najbardziej znanych architektów czynnych w Polsce w tym czasie. Budynek otacza park w stylu angielskim, o powierzchni około 100 ha.
Początkowo Klemensów był letnią rezydencją Zamoyskich, a od 1809 r. stał się, obok Pałacu Błękitnego w Warszawie, ich główną siedzibą, którą pozostał aż do czasów II wojny światowej. Ogromny rozkwit majątku nastąpił po 1894 r., kiedy to Zamoyscy założyli cukrownię „Klemensów”; działała ona aż do 2004 r.
We wrześniu 1939 r. pałac został ograbiony przez wojska radzieckie. Z oryginalnego wyposażenia zachowały się jedynie regały na książki – były wbudowane na stałe w ściany i nie dało się ich wynieść. W 1941 r. pałac przejęli Niemcy, a Zamoyscy przenieśli się do Zwierzyńca.
W 1945 r. majątek upaństwowiono. Po wojnie w pałacu utworzono dom pomocy społecznej, a w oranżerii urządzono kaplicę. Na skutek wieloletnich zaniedbań stan zabytku jest dzisiaj bardzo zły. W roku 2009 dom pomocy społecznej został zlikwidowany, bowiem warunki w nim panujące nie odpowiadały obecnym normom dla takich instytucji.  

Łabunie
Lokalizacja: 5 km na południe od  Zamościa przy drodze nr 17 kierunek Tomaszów Lubelski
odległość od Udrycz w km ok. 20 km
We wsi znajduje się późnobarokowy pałac otoczony parkiem. Uwagę zwraca niebanalna bryła budynku, z wydatnymi, trójbocznymi ryzalitami na osi elewacji frontowej i ogrodowej.
Rezydencję wzniesiono prawdopodobne w połowie XVIII w., w czasie, kiedy właścicielem majątku był Jan Jakub Zamoyski. W latach 60-tych XVIII w. w pałacu kwaterował pułk piechoty rosyjskiej, który wyruszył stąd na wyprawę przeciwko konfederatom barskim. W roku 1895 Łabunie kupił hrabia Aleksander Szeptycki. Za jego czasów, w 1907 r., uległy rozbiórce galerie łączące pałac z zachowanymi do dziś oficynami.
W 1922 r. Szeptyccy przekazali zespół pałacowo-parkowy Siostrom Franciszkankom Misjonarkom Maryi,  zajmującym się opieka nad sierotami, dziećmi opuszczonymi i chorymi.
 W czasie II wojny światowej pałac zajęli Niemcy, którzy w 1944 r. wysadzili rezydencję w powietrze. Po 1957 r. Franciszkanki odbudowały zniszczony pałac i do dziś tutaj przebywają.

Łabuńki
Lokalizacja: 4 km na południe od Zamościa przy drodze nr 17 kierunek  Tomaszów Lubelski
odległość od Udrycz w km ok. 20 km
Wieś w XVI w. była własnością Oleśnickich, a na początku XVIII w. zakupiona przez Zamoyskich weszła do Ordynacji.
W 1801 r. majątek Łabuńki nabył Stanisław Grzębski, który wzniósł tu piękny klasycystyczny pałac, z czterokolumnowym portykiem w elewacji frontowej i obszernym tarasem od strony ogrodu, z dwiema oficynami po bokach. Pałac otoczono parkiem krajobrazowym,  Projekt rezydencji przypisywany jest Piotrowi Aignerowi, jednemu z najbardziej znanych architektów epoki czynnych w Polsce.
Do niedawna pałac w Łabuńkach był prawie ruiną. Obecnie trwają już prace remontowe i  restauratorskie. W odremontowanych oficynach działa hospicjum.
Polecamy obejrzenie przepięknego tarasu wspartego na licznych kolumnach od strony elewacji ogrodowej.

Łaziska
Lokalizacja: na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego , przy bocznej drodze kierunek Iłowiec  odchodzącej od drogi nr 843 kierunek Skierbieszów, Chełm
odległość od Udrycz około 10 km
Dwór, usytuowany na wzniesieniu i otoczony pozostałościami starego parku stoi na miejscu starego drewnianego budynku , który spłonął w 1914 roku. W 1921 roku dobra wraz z dworem, zapewne odbudowanym po pożarze,   zostały zakupione od rodziny Skawińskich przez Romana Świdzińskiego.  Od 1927 r. właścicielem majątku był syn Romana, Antoni, który w 1929 r. był właścicielem ponad 1000 ha ziemi, cegielni i gorzelni. W tym czasie dwór został przebudowany i pozostawał w jego rękach do reformy rolnej w 1944 roku. Po II wojnie światowej w budynku dworu mieściła się szkoła podstawowa.
Na początku XXI w. dwór trafił w ręce potomków przedwojennych właścicieli. Od kilku lat budynek jest remontowany, a park uporządkowano.  Niestety, dostęp do dworu jest zamknięty – budynek można obejrzeć jedynie z drogi przebiegającej obok posesji.

Orłów Murowany
Lokalizacja: na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego, przy bocznej drodze łączącej drogi główne 17 i 843, ok. 3 km od drogi 17 kierunek Lublin i ok. 15 km od drogi 843 i Skierbieszowa, blisko Stryjowa
odległość od Udrycz ok. 25 km
Budowę pałacu rozpoczęto około 1842 r. na zlecenie Kajetana Kickiego, według projektu Henryka Marconiego, jednego z najważniejszych architektów czynnych w na ziemiach polskich w XIX w. Pałac wraz z dwiema oficynami ukończono już po śmierci Kajetana w 1882 r. Rezydencję otacza zabytkowy park z piękną aleją wjazdową.
Kicki zmarł w 1878 r., zapisując w testamencie pałac i cały swój majątek Towarzystwu Osad Rolniczych. W 1880 r. powstała Rada Towarzystwa zawiadująca zapisem.
W XX wieku przez wiele lat pałac użytkowany był przez szkołę.
Obecnie majątek jest w rękach prywatnych. Pałac jest w całkiem dobrej kondycji, niemniej na pewno wymaga pewnych prac ulepszających. W jednej wyremontowanej oficynie  mieści się nadal placówka NFZ. Druga oficyna mieszcząca kiedyś bibliotekę publiczną jest nieużytkowana i wymaga remontu. Park wymaga prac rewaloryzacyjnych. Zachował się okrągły podjazd prowadzący do pałacu i stara aleja dojazdowa prowadząca z drogi głównej do bramy.
Obiekt szczególnie polecamy, ze względu na działającą placówkę służby zdrowia zazwyczaj  w ciągu dnia brama jest otwarta i można tam zajrzeć.

Ruskie Piaski
Lokalizacja: ok. 3 km przy bocznej drodze odchodzącej od drogi Stary Zamość – Krzak, Nielisz, ostatni fragment drogi gorszej jakości 
odległość od Udrycz ok. 20  km
We wsi zachował się eklektyczny pałac, otoczony parkiem, wybudowany w latach 1906-1914 dla Adama Gasztolda Bukraby według projektu Aleksandra Józefowicza. Po częściowej parcelacji dóbr w 1921 r. Adam Bukraba posiadał tu 553 ha ziemi i gorzelnię. Syn Adama, Stanisław, był właścicielem majątku do reformy rolnej w 1944 r.
Po 1945 r. w pałacu działała Gminna Spółdzielnia Rolnicza, a następnie ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy. Od 1988 r. do dziś działa tu Dom Opieki Społecznej.

Sitno
Lokalizacja: przy bocznej drodze kierunek Miączyn odchodzącej od drogi 843 kierunek Zamość
odległość od Udrycz ok. 10 km
Pałac pochodzi z 4 ćwierci XIX w., kiedy Sitno należało do Kornela Malczewskiego. Wzmiankowany był w końcu stulecia jako pałac piętrowy murowany w otoczeniu ogrodu owocowo spacerowego. Wybudowane w tym czasie budynki folwarczne również zachowały się do dziś. W 1913 r. część majątku w drodze licytacji nabył Witold Święcicki, który po I wojnie światowej rozpoczął jego parcelację. Pałac, ośrodek gospodarczy i ponad 50 ha ziemi w 1923 r. kupił Sejmik Zamojski, którego decyzją w majątku utworzono Gospodarstwo Rolne  i Żeńską Szkołę Rolniczą . Po II wojnie światowej pałac był remontowany, od 1959 roku działała tu Szkoła Rolniczo Gospodarcza dla dziewcząt. W 1971 roku wybudowano na terenie parku nowy budynek szkoły i internat. W 1976 roku zespół pałacowy przejął Wojewódzki Ośrodek Postępu Rolniczego , który w ciągu 3 lat przeprowadził kapitalny remont obiektu. Od 1991 roku do dziś użytkuje pałac i park łącznie z dawnym folwarkiem Zamojski Ośrodek Doradztwa Rolniczego.
Co roku,  w pierwszy weekend lipca w Sitnie odbywa się słynna Wystawa kwiatów, licznie odwiedzana przez mieszkańców regionu. 

Skomorochy
Lokalizacja: przy drodze lokalnej Miączyn – Wojsławice, ok. 10 km od Skierbieszowa
odległość od Udrycz ok. 20 km
Skomorochy od XVII w. aż do 1945 r. były własnością rodziny Skomorowskich herbu Nałęcz. Ich herb umieszczony jest nad wejściem do dworu i na drzwiach wejściowych.   Klasycystyczny dwór z pięknym portykiem kolumnowym zbudowano najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIX w. Dwór jest częściowo drewniany, a w części murowany. Ostatni właściciel, Stanisław Andrzej Komorowski, pozostał w majątku aż do 1946 roku, kiedy to dwór przejął skarb Państwa. W latach 1946-1975 w budynku działała szkoła, użytkowała również obszerny 9-hektarowy park. Później znajdował się tu sklep spożywczy i mieszkanie prywatne. Dziś większa część dworu jest opuszczona i zdewastowana. Może jednak nadchodzą lepsze czasy dla zabytku – potomkowie byłych właścicieli starają się o odzyskanie majątku. 

Surhów
Lokalizacja: na obszarze Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego, za Skierbieszowem przy drodze 846 kierunek Krasnystaw
odległość od Udrycz ok.30  km
Wieś Surhów to dawne dziedzictwo Kickich herbu Gozdawa. Na początku XIX w. był własnością Pawła Cieszkowskiego i Zofii z Kickich. Oni to właśnie wybudowali pałac, który istnieje do dziś. Pałac w stylu klasycystycznym powstał w latach 1813-1819. Pałac otoczony jest parkiem krajobrazowym z licznym starodrzewem. Obecnie mieści się tu Dom Pomocy Społecznej.
We wsi znajduje się też kościół wybudowany staraniem Cieszkowskich w latach 1820-1824, z zachowanym starym wyposażeniem.
     
Stryjów
Lokalizacja: na terenie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego, przy bocznej drodze łączącej drogi główne 17 i 843, ok. 5 km od drogi 17 kierunek Lublin i ok. 12 km od drogi 843  i Skierbieszowa, blisko Orłowa Murowanego
odległość od Udrycz ok.25  km
Znajdują się tu malownicze pozostałości dawnego zespołu pałacowo-parkowego, z zachowaną bramą wjazdową i aleja kasztanowa prowadzacą do pałacu. Eklektyczny pałac,  zbudowany w 1818 r. dla rodziny Smoraczewskich przez Antoniego Świeżawskiego, jest obecnie ruiną. Niemniej do dziś widać ślady minionej świetności , miedzy innymi zachowane ściany z wystrojem neogotyckim z końca XIX w. , z czasów przebudowy obiektu. Z tego tez okresu pochodzi całkiem dobrze zachowana kordegarda przy bramie wjazdowej w kształcie neogotyckiego zameczku. W parku, nad zarośniętym stawem, znajduje się neoromańska rodzinna kaplica grobowa z 1843r., również dobrze zachowana. Widoczne są również częściowo zachowane budynki folwarczne. Park o pow. ok. 4 ha w stylu romantycznym zaprojektowany został przez Waleriana Kronenberga, jednego z ważniejszych twórców założeń ogrodowych w Polsce w XIX i XX wieku. Kronenberg żył w latach 1859-1934, ogrodnik i planista, od 1899 roku członek prezydium Komitetu Plantacyjnego miasta Warszawy. Założył ponad 300 parków i ogrodów , m.in. w Warszawie ogrodu na terenie wyścigów konnych na Polach Mokotowskich  oraz ogrodu na placu wystawy przy ulicy Agrykola, a w Zamościu był twórcą Parku Miejskiego, który powstał po I wojnie światowej na terenie dawnych fortyfikacji.   
Po II wojnie światowej pałac użytkowany był przez szkołę. Po jej wyprowadzeniu opuszczony budynek stał się celem dla złodzieji i ulegał destrukcji. Podobnie stało się z        
z  zespołem stawów hodowlanych dawnego majątku o powierzchni 65ha , z których 16 jeszcze w latach 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku było użytkowych gospodarczo. Obecnie stawy uległy niemal całkowitej degradacji.
Zespół w Stryjowie, który mógłby stanowić jedna z największych atrakcji regionu, jest dziś niestety opuszczony i zaniedbany. Pałac, w którym jeszcze kilkanaście lat temu mieściła się szkoła, jest dziś jedynie malowniczą, bardzo romantyczną ruiną. W zarośniętym parku miejscowi mieszkańcy pasą krowy. Od niedawna obiekt znajduje się jednak w rękach prywatnych – możemy mieć tylko  nadzieję, że nowi właściciele przywrócą mu kiedyś dawną świetność.

Tarnogóra
Lokalizacja: gmina Izbica
odległość od Udrycz ok. 30 km
Tarnogóra jest dziś jedynie dużą wsią, warto wiedzieć jednak, że od momentu założenia jej  w 1548 r. aż do 1869 r. posiadała prawa miejskie; utraciła je w ramach represji po powstaniu styczniowym. Przywilejem z 1548 r. król Zygmunt I zezwolił hetmanowi Janowi Tarnowskiemu na założenie na gruntach wsi Ostrzyca miasta Tarnogóra. Prawdopodobnie wtedy powstał tu zameczek lub warowny gród.
Do dziś istniejący pałac pochodzi z XIX wieku. Został on wybudowany na stoku  niewielkiego wzgórza w stylu późnoklasycystycznym w latach 1830-1840 przez generała Józefa Czyżewskiego, właściciela miejscowych dóbr od 1826 roku.  Pałac otacza romantyczny park, założony w połowie XIX w.
Obecnie w budynku mieści się zespół szkół.
W Tarnogórze zobaczyć można również m.in. ratusz z drugiej połowy XVIII w., młyn wodny wybudowany w  końcu XIX stulecia oraz renesansowy kościół parafialny z 1544 r. z fundacji Jana Tarnowskiego. We wnętrzu  kościoła znajdują się zabytkowe rzeźby i obrazy oraz epitafia rodziny Czyżewskich.

Trzeszczany
Lokalizacja: przy drodze lokalnej Skierbieszów – Grabowiec – Hrubieszów, ok. 10 km przed Hrubieszowem
odległość od Udrycz ok. 40  km
Historia miejscowości sięga końca XVI w., wtedy był tu już kościół parafialny. Dobra Trzeszczany w końcu XVIII w. należały do rodziny Kurdanowskich , a w 1789 roku na publicznej licytacji nabyła je Dominika Wydżga. I to z jej osobą wiąże się powstanie na początku XIX w.  klasycystyczny pałac , wokół którego założono park krajobrazowy. Obok pałacu wybudowano oficynę i nieco dalej spichlerz, również zachowane do dziś.
W 1928 roku, kiedy właścicielami dóbr byli Jan i Edward Bielscy, znacznie zmodyfikowano kształt park według projektu Stefana Celichowskiego.  To jeden z najwybitniejszych projektantów ogrodów przełomu XIX i XX w. Był twórcą ok. 250 projektów i realizacji ogrodów pałacowych i dworskich w całej Polsce m.in. ogrodu przy pałacu w Sannikach czy Dębowej Górze koło Skierniewic.
Bielscy pozostali właścicielami majątku aż do reformy rolnej. W 1952 r. pałac wraz z parkiem przejął Państwowy Ośrodek Maszynowy w Trzeszczanach, a 1993 r. stały się one własnością Gminy Trzeszczany, która urządziła w pałacu mieszkania lokatorskie. Dziś budynek jest w bardzo złym stanie, a część pomieszczeń jest opuszczona.